اینجا شب نیست؛ همه جا امن و امان است
گزارشی از یک برنامه پرمخاطب گروه جوان و اندیشه رادیو جوان
چند شب پیش وقتی خسته و کوفته از روزنامه به منزل رسیدم، به ساعت نگاهی کردم، نزدیک 12 بود. احساس کردم امشب از شبهایی است که خبری از خواب نیست، پس برای این که مزاحم دیگران نباشم، آرام سراغ اتاق کارم رفتم و چراغ را روشن کردم. هدفون تبلت را به گوشم زدم که کمی موسیقی گوش کنم و به کارهای خودم برسم، ولی حوصله موسیقی را نداشتم و سراغ موجهای مختلف رادیو رفتم. رادیو اقتصاد، رادیو تهران، رادیو سلامت و... که ناگهان صدای یکی از گویندهها توجهم را جلب کرد که با شور و انرژی؛ درست مثل ساعت 7 صبح داشت میگفت «سلام به شمایی که امشب خواب ندارید و میخواهید همراه اینجا شب نیست باشید» کمی تعجب کردم، چون براساس ذهنیت قبلی معمولا این ساعت شب یا درواقع نیمه شب باید منتظر برنامههای ادبی با ریتمی کاملا آرام باشیم، البته از شما چه پنهان که اول فکر کردم موجی از رادیوهای بیگانه است که اختلاف ساعت باعث این تفاوت در برنامههای شبانه و صبحگاهی شده که جمله «سلام من بهروز تشکر هستم و صدای ما را از اینجا شب نیست، استودیوی رادیو جوان میشنوید» من را شوکه کرد و از خودم پرسیدم آیا واقعا این برنامه رادیو جوان است؟ کارم را فراموش کردم و همراه اینجا شب نیست که ساعت 12 شب تا دو بامداد به صورت زنده پخش میشد، شدم.
در میانه برنامه بود که فکری به ذهنم رسید و گوشی تلفن همراهم را برداشتم و شماره سامانه پیامکی برنامه که گوینده به فاصلههای مشخص یا نامشخص اعلام میکرد، پیامک دادم و گفتم علاقهمندم با عوامل برنامه مصاحبهای داشته باشم، هرچند برنامه زنده بود و امکان این کار نبود، اما باز هم این پیامک را فرستادم که در کمال تعجب از استودیو برنامه با من تماس گرفتند و قرار شد پس از پایان برنامه، مصاحبهای داشته باشیم که مطالعه آن بدون تردید برای شما خالی از لطف نیست چون واقعا اینجا شب نبود .
مجتبی امیری، تهیهکننده «اینجا شب نیست» سهشنبه شبهای رادیو جوان که از سوی گروه جوان و اندیشه پخش میشود، درباره این برنامه میگوید: سری برنامههای اینجا شب نیست، کاری از رادیو جوان است که با مشارکت گروههای مختلف برنامهساز از رادیو جوان هر شب از ساعت 24 تا 2 بامداد چهارشنبه به همت همکاران گروه های مختلف این شبکه رادیویی به صورت زنده پخش میشود و شبهای سه شنبه اجرای این برنامه به عهده گروه جوان و اندیشه است.
این تهیهکننده رادیو جوان با اشاره به نام کاظم داداشی به عنوان مدیر گروه جوان و اندیشه این شبکه رادیویی، دیگر عوامل برنامه را بهروز تشکر و سعید خرسندی به عنوان گویندگان برنامه و دکتر مهدی رسولی را نویسنده برنامه معرفی میکند.
امیری درباره این برنامه از سری برنامههای اینجا شب نیست، میگوید: به طور کلی با توجه به ساعت پخش این برنامه که من مسئولیت تهیه یکی از آنها را به عهده دارم، قصد نداریم برنامهای جدی و هدفمندی را ارائه دهیم و همه چیز بر پایه بداهه و طنز و شادی برنامهریزی شده است، چون من عقیده دارم در این ساعت مخاطبانمان به دنبال تفاوت هستند که باید آن را برایشان متفاوت از برنامههای عادی و کلاسیک مهیا کنیم.
وی در ادامه به راههای ارتباطی برنامه اشاره میکند و میافزاید: همانند همه برنامههای رادیویی و تلویزیونی از طریق پیامک 3000881 و تلفنهای 22040000 و 22050952 با مخاطبان خود در تماس و منتظر دریافت نظرات آنها هستیم، اما مهمترین موضوع این است که به طور کلی برنامه ما براساس ارتباط با مخاطبان طرحریزی شده است و سعی میکنیم در طول برنامه همواره مخاطبان را با خودمان همراه و درگیر کنیم، چون واقعا اعتقا دارم کسی که برنامه ما را دنبال میکند، به دنبال سکوت در خلوت شب نیست، اما این موضوع به آن معنی نیست که در طول 120 دقیقه صرفا شلوغی و سر و صدا داشته باشیم، بنابراین سعی کردیم در بخشهای برنامه به گونهای برنامهریزی کنیم که علاوه بر ایجاد انگیزه و نشاط برای مخاطبان، آرامش شبانه آنها را هم در نظر بگیریم.
وی می افزاید: من با توجه به آماری که از برنامه در اختیار دارم، دریافتم مخاطبان این برنامه به طور کلی به دنبال خواب نیستند، چون یا مشغول انجام کارند، مثل رانندگی و نگهبانی شب یا به طور کلی شبزندهدار هستند، پس همین موضوع باعث شده تا برای همراهی با همه آنها، بخشهای مختلف را در نظر داشته باشیم و برای درگیر کردن مخاطبان با برنامه، به طور کلی برنامه اینجا شب نیست را با یک جمله کوتاه یا یک داستانک شروع میکنیم و اجازه میدهیم خود مردم باقی کار را ادامه دهند، به عنوان مثال یک جمله میگویم و از شنوندگان میخواهیم در 20 کلمه سوژه را کامل کنند، ولی ژانر را برایشان مشخص میکنیم. در ابتدا فکر میکردم کسی حوصله همراهی در این بخش را نداشته باشد، اما کمکم و با حضور گسترده شنوندگان بویژه از شهرستانها متوجه شدم که واقعا مخاطبان حتی پاسی از شب نیز پای برنامه هستند.
امیری در ادامه میگوید: در طول مدتی که من تهیه این برنامه را به عهده دارم، متوجه شدم مشارکت شهرستانها در اینجا شب نیست، واقعا بسیار فراتر از پایتختنشینان است، بنابراین تلاش کردم با ارتباط با شهرستانها گزارشهایی از آن مناطق داشته باشیم تا از سراسر ایران با مخاطبان همراه باشیم.
به عقیده این تهیهکننده رادیو جوان، بهترین بخش برنامه مربوط به بخش « قرار عاشقی» است که راس ساعت یک بامداد به زیارت امام رضا(ع) میرود. «در این بخش ارتباط بسیار زیادی داریم و مشخص است که گروهی از مخاطبان در این ساعت از شب مشغول راز و نیاز با خداوند متعال و ائمه اطهار هستند که از این طریق سعی میکنند با دیگر شنوندگان درد دل کنند، به عنوان مثال چندی پیش در این بخش نوجوانی پیامک داد و از مردم خواست برای پدرش که در بستر بیماری بود، دعا کنند و ما هم از شنوندگان بویژه این بخش خواستیم برای سلامتی پدر ایشان دعا کنند، دقیقا هفته بعد همان شخص دوباره با برنامه تماس گرفت و گفت پدرش خوب شده و از همه تشکر کرد که اتفاق جالبی بود.
امیری به دو بخش جدید این برنامه که یکی درباره شعر است و دیگری موسیقی زنده، اشاره میکند و میافزاید: از هفته گذشته یک بخش دو دقیقهای با حضور استاد صبوری که دوبیتی در آن خوانده میشود و یک بخش زنده سازذهنی با حضور روزبه نوری، سعی کردهایم اینجا شب نیست را تکمیل کنیم، چون اعتقاد داریم همواره باید نسبت به تغییر و بهبود برنامهها توجه داشته باشیم؛ هرچند این سیاست کلی رادیو جوان است تا برنامهها پویا و همواره رو به جلو حرکت کند.
وی درباره بخش ترسناک برنامه که هر هفته به یک بخش اختصاص دارد نیز میگوید: در طول برنامه همان طور که اشاره شد قصد داریم گروههای مختلف مخاطبان را مورد توجه قرار دهیم، بنابراین مبنا بر این شده که ریتم برنامه را به گونهای انتخاب کنیم که شروعی کاملا پرانرژی داشته باشیم و در اواسط برنامه که به نوعی ساعت طلایی برنامه است و بیشتر مردم اگر بیدار باشند، با خود خلوت میکنند، بخش ساعت عاشقی را مربوط به راز و نیاز با معبود را در نظر گرفتهایم و دوباره کمکم با شعر و موسیقی ذهن آنهایی که قرار است تا صبح بیدار باشند را آگاه میکنیم و سطح آدرنالین خون آنها را بخش ترسناک برنامه به سطح قابل قبولی میرسانیم و با آنها تا هفته بعد خداحافظی میکنیم.
وی در ادامه میگوید: در این بخش با استفاده از افکتهای خاص و موسیقی ترسناک، سعی داریم کنترل برنامه را در دست داشته باشیم و گزارشگران هم با استفاده از ابتکار عملهایشان آن را به مخاطبان انتقال میدهد، به عنوان مثال چندی پیش خبرنگار کاشان به یکی از قلعههای مخروبه اطراف شهر در بیابان رفته بود و از آنجا زنده گزارش میداد. برنامه به گونهای بود که برخی پیامک دادند که واقعا ترسیدهاند، اما علاقهمند به ادامه بودند و ما هم به خواسته آنها احترام گذاشتیم، در حالی که گروهی هم علاقه داشتند کار تمام شود.
ساعت کمکم حدود سه بامداد شده بود که بهروز تشکر گوشی را گرفت، با همان انرژی اول برنامه میگوید: «آقا شما خواب ندارید؟!» و همین شده که دقایقی هم درباره اینجا شب نیست از او بخوانیم. تشکر که چهرهای آشنا برای بینندگان تلویزیون با برنامه «به خانه برمیگردیم» شبکه 5 و چند برنامه دیگر است، اینجا به عنوان مجری برنامه مشغول به کار است، البته با اطلاع کامل و آگاهی دقیق از ریتم برنامه، چون خودش اعتقاد دارد هرگز برای حضور در برنامههای معمول شبانه رادیو با ریتم آرام مناسب نیست و نمیتواند آنها را اجرا کند.
تشکر به طور کلی میگوید: این برنامه هرگز قصد ندارد نصیحت کند یا اینکه برای مخاطبان خطمشی تعیین کند، چون واقعا مخاطبان این ساعت علاقهای به این موضوعها ندارند و به دنبال مواردی نوین از این برنامهها هستند که اگر آنها را در اختیارشان قرار ندهیم، واقعا نمیتوانیم همراهی آنها را داشته باشیم.
تشکر درباره پویا بودن اینجا شب نیست، میگوید: با توجه به سناریوی این برنامه، چون قصد داریم مخاطبان را همواره همراه خود داشته باشیم، ممکن است حتی سه بار در طول برنامه پرسشهای برنامه را که قرار است مخاطبان آن را پاسخ دهند، تغییر دهیم تا بتوانیم توجه آنها را در طول دو ساعت به خود جلب کرده و آنها را همراه اینجا شب نیست تا ساعت دو بامداد داشته باشیم.
این مجری باسابقه صداوسیما درباره کارش در این برنامه میگوید: به طور کلی من زیاد اهل اجرا از روی متن برنامه نیستم و سعی میکنم کاملا بداهه برنامه را اجرا کنم، چون اگر حرف دل مخاطبان را نگویم، آنها موج رادیو را تغییر خواهند داد؛ آن هم در ساعت اولیه بامداد که کسی حوصله شنیدن متون کلاسیک یا نصحیتهای کتابها را ندارد. از اینرو برنامه اینجا شب نیست واقعا جزو معدود برنامههایی است که هر گروه سنی آن را میشنوند.
تشکر در باره ایده ذهنی خود که با تهیه کننده مطرح کرده نیز می گوید: مدتی پیش به تهیه کننده برنامه گفتم حالا که برنامه اینجا شب نیست گروه جوان و اندیشه توانسته مخاطبان خود را بخوبی همراه خود سازد، بد نیست ما هم بدون خبر سری به منزل مخاطبان بزنیم، به گونهای که وقتی پیامک میزنند، بدون خبر به آنها زنگ بزنیم و بگوییم همین الان روی آنتن اینجا شب نیست هستید و من بهروز تشکر هستم. بدون تردید برخی شنوندگان باور نمیکنند، اما وقتی صدای خودشان را بشنوند، تازه کار ما شروع خواهد شد که این یعنی مشارکت واقعی خود شنوندگان در برنامه که ممکن است با صلاح دید مدیر گروه این کار در برنامه عملی شود.
تشکر این جمله را میگوید و به سرعت خداحافظی میکند و گوشی تلفن داخل استودیو را به سعید خرسندی همکارش میدهد، چون باید برای برنامه دیگر حاضر شود. خرسندی هم با خندهای جالب میگوید: «الان شما روی آنتن هستید، هرچه میخواهید از من بپرسید.» و ادامه میدهد: من این برنامه را یک جنگ شبانه میدانم، چون واقعا در بخشهای مختلف برای شنوندگان کلی گفتنی داریم که باعث همراهی آنها تا پاسی از شب شده است.
خرسندی با اشاره به مشارکت اقشار مختلف جامعه در برنامه ادامه میدهد و میافزاید: رانندگان، دانشجویان، جوانها و به طور کلی هر قشر و صنفی همراه شبانههای ما هستند و بویژه اگر به دنبال فضای متفاوتی از شب بوده و کمی هم از یکنواختی خسته شده باشند چون اینجا شب نیست گروه جوان و اندیشه برایشان تاریکی شب را همانند روشنایی روز میکند.
این گوینده که تقریبا یک دهه از عمر خود را مشغول به این کار است، از همکاری با بهروز تشکر در این برنامه میگوید: حضور هر دوی ما در استودیو توانسته تنوع خاصی به برنامه دهد، بخصوص زمانی که مجتبی امیری به ما امکان داده تا بدون هماهنگی قبلی با یکدیگر کلکل کنیم. به عنوان مثال من از زادگاهم گرگان میگویم و تشکر از بندر انزلی و همین موضوع باعث شده که شنوندگان از این دو شهر همراه ما میشوند و کم کم موجی از همراهی دیگر شهرستانها نیز به برنامه سرایت کند.
خرسندی معتقد است، این آزادی و بداههگویی در این برنامه است که توانسته شنوندگان را تا ساعت دو بامداد با ذهنی پویا و شاداب همراه خود بیدار نگه دارد، بدون آن که لحظهای تکراری یا خستهکننده برای آنها تدارک دیده شده باشد، چون به عقیده من، شنوندگان این ساعت رادیو به دنبال برنامهای شیک و جالب هستند نه همان موضوعهای تکراری همیشه شبانه.
وی بخش مربوط به اماکن ترسناک را به عنوان پرمخاطبترین بخش برنامه میداند و میگوید: با توجه به آهنگ صدای من معمولا بخش ترسناک را بیشتر من اجرا میکنم اما از آنجا که نه خود من و نه شنوندگان نسبت به مکانی که گزارشگر در آن قرار گرفته هیچ تصویر ذهنی نداریم کار کمی دشوارتر میشود که با استفاده از طرحهای خلاقانه تهیه کننده و صدا بردار و کمی شیطنتهای من و همکارم آقای تشکر، تصویری دقیق از مکان ترسناک مورد نظرمان برای شنوندگان تدارک میبینیم. ولی همانطور که میدانید معمولا این ساعت از شب بسیاری از شنوندگان با هدفون یا صدای کم رادیو برنامه را دنبال میکنند که همین موضوع باعث شده این بخش مخاطبان زیادی به خود جلب کند چون ناخودآگاه احساس ترس برای همه ایجاد میشود.
تقریبا دو ساعت از اتمام برنامه گذشته بود و من هنوز داشتم با عوامل برنامه گپ میزدم از سوی دیگر علاقمند بودم با مدیرگروه آقای داداشی هم صحبتی داشته باشم ولی این ساعت واقعا غیر ممکن بود بنابراین از تهیه کننده خواستم تا امکان ارتباط بنده با ایشان را در اولین فرصت فراهم نماید امیری شماره تلفن همراه آقای داداشی را داد و قرار براین شد که صبح ساعت 8 با ایشان تماس بگیرم . مشغول نوشتن گزارش شدم که روشنایی صبح من را به یاد قرارم با آقای داداشی انداخت و به ساعت نگاه کردم بله ساعت 8 صبح شده بود تلفن را برداشتم و شماره مدیرگروه جوان و اندیشه شبکه رادیویی جوان را گرفتم و پس از کمی احوالپرسی و سلام و علیک فهمیدم کاظم داداشی معمولا تمام برنامههای مربوط به گروه تحت مدیریتش را به صورت همزمان و هنگام پخش از رادیو گوش می کند که پیش خودم گفتم ای کاش همان دیشب با ایشان هم صحبت میکردم .
به هر حال داداشی درباره سری جدید برنامههای «اینجا شب نیست» میگوید این برنامه یکی از برنامههای پرسابقه در این شبکه رادیویی است که مخاطبانش هم در اقشار مختلف جامعههستند و کامل براساس نیازهای ذهنی مخاطبان در ساعات شبانه تهیه شده است.
این مدیر رادیویی در ادامه می افزاید همانطور که احتمالا قبلا همکارانم به شما گفته اند از آنجا که طیف مخاطبان ما از همه گروههای سنی و اقشار مختلف جامعه هستند بنابراین علاوه براینکه باید آرامش شبانه گروهی آنها را دریابیم باید برای برخی که در آن زمان نیازمند شور و نشاط هستند تا کارشان را انجام دهند ، تلاش کنیم .
کاظم داداشی درباره بداهه گوییهای دو مجری برنامه هنگام پخش میگوید: بدون تردید همه ما به برخی خطوط قرمز موجود در رسانهها آشنا هستیم و اینکه بگوییم اصلا هیچ محدودیتی در این زمینه نیست واقعا صادقانه نیست اما همانطور که میدانید برنامههای رادیویی زمانی مخاطبان را به خود جلب میکنند که حرف دل مردم را بگویند و از دغدغههای آنها بدون پرده سخن بگویند بنابراین من سعی کردم برای اینکه بتوانم هر دو مورد را تحت کنترل داشته باشیم از عوامل با سابقه و دارای کارنامه مشخص در این برنامه استفاده کنم به عنوان مثال مجتبی امیری به عنوان تهیه کننده با سابقه و دارای کارنامهای درخشان بود که برای اینجاشب نیست گروه جوان و جامعه انتخاب شد و آقای تشکر و آقای خرسندی هم که برای همگان شناخته شده بودند بنابراین با انتخاب عوامل توانستم تعادل میان هر دو مورد را در برنامه مهیا کنم و به نوعی خطوط قرمز موجود را دوباره بازتعریف کنم و بی آنکه از آنها عبور کنیم حرف دل مخاطبان از قبیل گلایهها ، موزیک ، طنز یا هر مورد دیگر را بگوییم.
وی درباره جلسات هفتگی با عوامل برنامه نیز میگوید: من تمام برنامههای اینجا شب نیست مربوط به گروه خود را همان شب گوش میکنم و فردای همان روز پخش با آقای امیری و در صورت لزوم با دیگر عوامل جلسهای داریم که در این جلسه با بررسی کامل برنامه و حتی پیامکها و ارتباطات تلفنی سعی میکنیم نقاط ضعف و قوت آن شب را شناسایی و نسبت به بهبود هر کدام جداگانه تصمیم گیری کنیم.
کاظم داداشی بهترین بخش این برنامه را «ساعت عاشقی» می داند و میافزاید: بخش ساعت عاشقی که دقیقا راس ساعت یک بامداد به راز و نیاز مخاطبان با معبود خود میپردازد از نظر بمن بهترین بخش است و پس از آن بخش «این با من» که کاملا برنامه به مدت ده دقیقه در اختیار هر یک از مجریان قرار میگیرد. این بخش بدون هیچ هماهنگی توسط هر یک از مجریان جداگانه برای مخاطبان تدارک دیده شده است که همین امر باعث شده تا تعداد بسیاری از مخاطبان از آن به عنوان بهترین بخش یاد کنند به عنوان مثال آقای تشکر از سفرها و خاطرات آنها میگویند و آقای خرسندی هم با استفاده تمایل مطرح شدن افراد ساکن شهرستان سعی در جلب نظر مخاطبان دارد.
این مدیر رسانهای رادیو جوان در پایان میگوید: من اعتقاد دارم تا برنامهای کامل و ایده ال هنوز راه درازی در پیش داریم اما با توجه به سیاستهای موجود در این شبکه رادیویی همواره سعی در آنالیز و بهبود برنامه اینجا شب نیست گروه جوان و اندیشه داریم بنابراین وعده ما هر هفته سهشنبه شب ساعت 24 تا 2 بامداد روی موج رادیو جوان چون غیرمنتظرههای فراوانی برای شما تدارک دیده ایم.
گروه فرهنگ رادیو جوان روند رشد و توسعه هنر هفتم را بررسی می کند
بدون تردید دیدن فیلم سینمایی برای هر یک از ما جذاب است، به طوری که با دیدن هر فیلم میتوانیم اطلاعاتی درباره جامعه سازنده آن به دست آوریم، به همین دلیل نقد و بررسی فیلمهای سینمایی نیز نهتنها برای فعالان عرصه سینما جذاب بوده؛ بلکه بسیاری از علاقهمندان به این هنر نیز به دنبال دریافتن اطلاعاتی از پشت صحنه یا ناگفتههای فیلمهای سینمایی مورد علاقه شان بوده اند.
اما تاکنون این موضوع بهجز برنامههایی با سوژههای نقد و بررسی کاملا حرفهای در رسانهها بخصوص رادیو میسر نشده بود، تا اینکه شبکه جوان با توجه به نوع مخاطبانش تصمیم به تولید برنامهای با موضوع بررسی صنعت فیلمسازی ایران در گروه فرهنگ گرفت و زمینه ساخت و تهیه برنامهای با نام «شهر فرنگ» در این رادیوی پرمخاطب مهیا شد. از اینرو برای اطلاع بیشتر از روند تولید این برنامه، راهی گروه فرهنگ رادیو جوان شدیم.
یدالله گودرزی، مدیر گروه فرهنگ رادیو جوان درباره تولید برنامه شهر فرنگ به قاب کوچک میگوید: مستند سازی یکی از قالبهای بسیار جذاب برای رسانهها است که معمولا به آن میپردازند و از آنجا که این نوع برنامههای مستند در میان مخاطبان جوان نیز بسیار محبوب هستند به فکر تولید مستندی درباره تاریخ سینمای ایران که بازگوکننده روند توسعه و پیشرفت این صنعت در کشورمان قبل و بعد از انقلاب بود افتادیم و در این زمینه اقدام کردیم.
وی در ادامه می افزاید: همان طور که میدانید مخاطبان رادیو جوان، گروه سنی مشخصی هستند و از آنجا که صنعت فیلم و سینما میان این گروه سنی از جامعه جایگاه ویژهای دارد، به این فکر افتادیم که برای پاسخگویی به پرسشهای بسیار زیاد ذهن پویای جوانان و نوجوانان ایران زمین درباره صنعت سینمای کشورمان، برنامهای مستند در این زمینه تهیه کنیم. این در حالی است که مطمئن بودیم با توجه به علاقه مردم به هنر هفتم، این برنامه میتوانست جایگاه ویژهای میان دیگر مخاطبان خارج رده سنی یاد شده نیز دست و پا کند. بنباراین این برنامه همانطور که اشاره شد بیشتر برای مخاطبان سنتی رادیو جوان که در رده سنی جوانان تولید شد که قرار است این مخاطبان سنتی با مرور خلاصهای از روند شکل گیری سینما در ایران طی سالهای گذشته تا دوران شکوفایی و بلوغ کامل پس از انقلاب اسلامی بطور کلی با صنعت هنر هفتم کشورمان آشنا شوند.
مدیر گروه فرهنگ رادیو جوان، با اشاره به اهمیت جایگاه سینما در جامعه ایران میافزاید: با توجه به اهمیت و جایگاه صنعت سینما در ایران بخصوص در میان نوجوانان سعی در شناساندن واقعی و دقیق این صنعت در ذهن نوجوانان که تجربه ای از سینمای قبل از انقلاب و سالهای اولیه انقلاب نداشتند داشتم از این رو با استفاده از نظر کارشناسان و افرادی که خودشان این دوره را درک کرده بودند مستندی دقیق و علمی و درست برای آنها آماده کردیم.
این مدیر رادیو جوان درباره شهر فرنگ نیز میگوید: با توجه به طرح این برنامه، ابتدا قرار بود شهر فرنگ یک مجموعه مستند 30 قسمتی باشد که به بحث و بررسی فیلمهای ایران بپردازد، اما از آنجا که موضوع برنامه و همچنین مخاطبان تعیین کننده مدت زمان آن هستند هنگام برگزاری جلسات هماهنگی با عوامل برنامه، به این نتیجه رسیدیم که شاید این تعداد برنامه مناسب کار نیست و باید آن را افزایش دهیم که در نهایت دو دوبخش قبل و بعد از انقلاب اسلامی قرار است این مستند کامل شود.
گودرزی با اشاره به قدمت حضور سینما در ایران درباره اضافه شدن تعداد این برنامه میگوید: همان طور که قبلا اشاره شد، طی جلسات آمادهسازی متوجه شدیم اگر قرار باشد که این برنامه طی یک برنامه 30 قسمتی به کار خود پایان دهد، شاید نتوانیم حق مطلب را برای مخاطبان بیان کنیم، از اینرو تصمیم بر این شد که شهر فرنگ در 3 فصل به بررسی سینمای ایران بپردازد که فصل اول آن چندی پیش به پایان رسید.
وی در ادامه به فصلهای مختلف شهر فرنگ اشاره میکند و میگوید: فصل اول به بررسی سینمای ایران از سال 1276 تا 1357 پرداخت و فصل دوم قرار است از 1357 تا 1384 را مورد بررسی قرار دهد، که با توجه به روند تولید و البته کنداکتور شبکه در صورت آماده شدن بخش دوم در یکی یا دوماه آینده فصل دوم روی آنتن خواهد رفت .
هدی فلاح، تهیهکننده و نویسنده این برنامه مستند رادیویی نیز در این زمینه میگوید: تغییرات و رشد صنعت سینمای ایران از ابتدای ورود تاکنون بسیار پرفراز و نشیب بوده است، بنابراین بیان این روند از طریق برنامه «شهر فرنگ» مدنظر ما بود و قصد هیچ نتیجهگیری درباره تولیدات دوره خاصی نداریم هرچند گاهی کارشناسان برنامه نظرات خود را عنوان میکردند اما بطور کلی سیاست شهرفرنگ نتیجه گیری و قضاوت درباره فیلمها نبود.
تهیهکننده و نویسنده برنامه مستند شهر فرنگ درباره تولید فصل اول این برنامه که 30 قسمت بوده، میافزاید: همان طور که پیش از این اشاره شد، این بخش از سال 1276 تا 1357 تعیین شده بود، از اینرو شروع به تحقیق و پژوهش کردیم، اما با توجه به اینکه درباره سالهای ابتدایی حضور فیلم در ایران، منابع کافی نداشتیم، کار کمی کند پیش میرفت، به طوری که تولید بخش اول چیزی حدود یک سال به طول انجامید.
این تهیهکننده رادیو درباره منابع استفاده شده برای تولید شهر فرنگ نیز میگوید: برای رسیدن به اطلاعات دقیق درباره فیلمها و بخصوص درباره فیلمهای فصل اول، از منابع مختلفی چون کتاب فیلم شناخت ایران، تاریخ سینمای ایران، فیلمشناسی ایران و نماد سینمای ایران در کنار نظرات کارشناسان استفاده کردهایم.
فلاح در ادامه میافزاید: کار درباره سالهای اول حضورش در ایران بسیار مشکل بود، چون واقعا منابع محدود هستند و از آنجا که بخشی از فعالیت ما مربوط به فعالان تولید و ساخت فیلمهای دوره اول این برنامه بود، واین فعالان و دستاندرکاران تولید فیلمهای مورد نظر ما یا از دنیا رفته بودند یا اینکه بسیار مسن بودند کار کمی دشوار شده بود اما به هر حال توانستیم به همت کارشناسانی چون مسعود مهرابی، فریدون جیرانی و ناصر ملکمطیعی به مقصود خود برسیم.
تهیهکننده شهر فرنگ با اشاره به روند دسترسی به منابع اطلاعاتی تصریح میکند: به طور کلی سینمای این دوره متکی بر بازیگر و تهیهکننده بوده و زیاد از کارگردانها خبری نبوده، بنابراین معمولا روند نگهداری اطلاعات و مستندات آن دوره تقریبا به صورت تجاری بوده و کسی در این زمینه به صورت علمی فعالیت نداشته است، پس این طبیعی بوده که برای تولید این بخش، دستیابی به منابع، مستندات و فیلمها کمی برایمان دشوار بوده است، اما این مشکل را با استفاده از آرشیو افراد و دستاندرکاران تولید فیلمها توانستیم حل کنیم و فصل اول کامل شد.
به عنوان مثال در برنامه مربوط به بررسی فیلم «دختر لر» نوشته عبدالحسین سپنتا که در روز سیام آبان سال 1312 برای اولین بار روی پرده رفته بود، از اطلاعات بسیار مفید مرحوم ساسان سپنتا پسر نویسنده فیلمنامه که چند هفته قبل به رحمت خدا رفتند استفاده شده است.
فلاح با اشاره به فیلمهای معروف فصل اول مثل «دختر لر» و «فریاد نیمه شب» درباره نحوه انتخاب فیلمها نیز اینگونه توضیح میدهد: به طور کلی قصد شهر فرنگ بررسی فیلمهای جریانساز و قابل تأمل در طول دوره یاد شده است فیلمهایی که مسایل اجتماعی ، جنگ جهانی و روابط سیاسی ایران را تحت تاثیر خود قرار داده بودند یا اینکه از تاثیرآنها تولید شده بود؛ در این مورد سعی میکردیم با عوامل آن فیلمها ارتباط برقرار کنیم و از زبان خود این افراد، روند فیلم را برای مخاطبان ارائه و بررسی کنیم، اما اگر این افراد در قید حیات نبودند، با فرزندانشان یا دیگر افراد فیلم ارتباط برقرار میکردیم، به عنوان مثال ناصر ملکمطیعی (بازیگر) و حسن شریفی (دستیار ساموئل خاچیکیان) استفاده کردیم.
وی از محدودیتهای موجود این دوره از تاریخ سینما در تولید این برنامه میگوید: همانطور که میدانید برخی از فیلمهای این دوره که جزو آثار معروف آن زمان بودند، به دلایلی چون مشکلات عوامل تولید و بازیگران امکان بررسی در این برنامه را نداشتند و مجبور بودیم از آنها بگذریم، اما با این حال با همراهی و همکاری مدیر شبکه بهنام احمدپور و مدیر گروه یدالله گودرزی تا جایی که ممکن بود آثار مورد نظرمان را که با معیارهای کنونی جامعه همخوانی داشتند، بررسی کردیم و به آنها پرداختیم که این امر با همکاری افرادی مثل عباس بهارلو که اگر ایشان حضور نداشتند، نمیتوانستیم بدرستی از عهده تولید این برنامه برآییم.
این تهیهکننده با اشاره به تاثیرگذاری سفارت انگلیس و روسیه در دورهای از تاریخ سینمای ایران میگوید: اهالی سینما و فعالان علمی این صنعت میدانند در دورهای از تاریخ سینمای ایران، این دو سفارتخانه تاثیر بسزایی در تولید و ساخت فیلمهایی با سوژههای خاص و مدنظر آنها داشتند. همین موضوع دلیل تولید برنامه ما بود و از آن استفاده کردیم تا برنامه را بدون اینکه قضاوت کنیم، برای مخاطبان منتشر کنیم، چون هدف اصلی ما از تولید شهر فرنگ، اطلاعرسانی درباره تاریخ سینمای ایران و روند رشدش در این سه فصل بوده و قصد تصمیمگیری یا نتیجهگیری نداشتهایم.
فلاح درباره روند برنامه شهر فرنگ ، میگوید: شهر فرنگ با یک پرسش از سوی فردی که به دنبال یافتن حقایق فیلم است، برنامه را آغاز میکنیم و در بخشهایی از برنامه از خود دیالوگهای فیلم (صدای فیلم) استفاده میکنیم و کارشناسان و محققان مهمان برنامه نیز درباره موضوع فیلم صحبت میکنند.
وی در ادامه میافزاید: هرچند این برنامه از ابتدا کاملا تخصصی برای اهالی سینما و فعالان هنر هفتم در نظر گرفته شده بود، اما از آنجا که برخی ساختههای سینمای ایران در فصل اول شهر فرنگ مثل دختر لر یا فریاد نیمه شب، کاری از ساموئل خاچیکیان برای مردم خاطرهانگیز بوده و ما بخشی از صدای فیلم را در طول برنامه استفاده میکردیم، مخاطبان عادی هم به جمع مخاطبان ما افزوده شدند.
فلاح به انجام مراحل تحقیقاتی برای تولید فصل دوم نیز اشاره میکند و میافزاید: با وجود محدودیت منابع اطلاعاتی و آرشیو ناقص فصل اول در این دوره مشکل تقریبا وجود نداشته و همین امر باعث افزایش روند تولید میشود که امیدوارم فصل دوم را از بهمن سال جاری روی آنتن ببریم؛ هرچند گاهی تدوین برنامههای خام ضبط شده تقریبا یک روز کامل وقت ما را میگیرد، اما سعی شده در موعد مقرر فصل دوم آماده پخش شود، به همین دلیل قصد دارم از همکاری تمام عوامل تولید این برنامه و مهمانان مثل عباس بهارلو مشاور پژوهشی، عباس مطمئنزاده، فریدون جیرانی، محمد طهامینژاد، محمدعلی نجفی و محمد کلهر تشکر کنم که با همکاری آنها توانستیم مجموعه کامل و حرفهای دقیقی برای شنوندگان تا این لحظه تولید کنیم.
این در حالی است که سینا نیکوکار، که از سال 1369 زندگی حرفهای خود را با نمایشهای رادیویی آغاز کردهخ است به عنوان بازیگر شهر فرنگ درباره برنامههای مربوط به سینمای صامت ایران نیز میگوید: با توجه به اینکه قرار بود سینمای ایران را از همان سالهای اولیه یعنی 1276 بررسی کنیم، بسیاری از فیلمهای ساخته شده صامت بودند، بنابراین با توجه به طرح برنامه مجبور بودم برای تولید به جای هنرپیشههای فیلم صحبت و بازی کنم که با پشتوانه تجربههای گذشته و البته استفاده از راهنمایی پیشکسوتان در این نوع برنامهها سعی کردم بهترین ها را برای مخاطبان ارایه کنم.
نیکوکار در این زمینه میگوید: هرچند قرار گرفتن در حس بازیگران فیلمهای صامت قدیمی فقط از روی تکس و مطالب موجود، کار دشواری بود، اما با استفاده از متنهای کاملا دقیقی که تهیه کننده در اختیار من قرار می داد این سختی کمتر شده و روندکار بسیار مناسب پیش رفت . اما نکته اصلی زمانی بود که بسیاری از فیلمهای بررسی شده خاطراتی تلخ و شیرین را در ذهن برخی از شنوندگان زنده میکردند اما مخاطبان سنتی ما که در سنین نوجوانی بودند هیچ پیش زمینه ای از این دوره نداشتند و باید صرفا از طریق صدا با آنها ارتباط برقرار میکردیم و صحنه ها و اطلاعات دقیقی از فیلم را برایشان مهیا می کردیم که این بخش کمی سخت بود و نیازمند دقت و تجربه در این کار بود ، بنابراین کار واقعا دشوار بود تا بتوانم دقیقا در همان مسیر مورد نظر حرکت کنم و صحنههای فیلم را در ذهن مخاطبان برنامه بازسازی کنم که بخش عمدهای از این تصویرسازی را میتوانستیم با استفاده از موسیقی فیلم انجام دهیم. چون همه میدانیم از 1926 که برای اولین بار نمایش رادیویی در رادیو لندن برای شنوندگان پخش شد تا کنون موسیقی توانسته حالات و حس های مورد نظر بازیگران و البته تهیه کنندگان را برای مخاطبانش زنده نگهدارد که این روند بازهم ادامه خواهد داشت و به نطر من پایانی برای آن نیست.
امیرعلی بکان، مشاور موسیقی شهر فرنگ درباره موسیقی فیلمها به قاب کوچک اینگونه میگوید: درباره موسیقی فیلمها در تمام مراحل تولید کار، اولویت با استفاده از موسیقی خود فیلم بود، اما درباره فیلمهای تولید شده در سالهای اول یعنی ابتدای برنامه، کار کمی مشکل بود و دسترسی به آرشیو آنها برایمان گاهی غیرممکن بود، بنابراین سعی میکردیم از دیگر ساختههای آهنگساز فیلم استفاده کنیم. این در حالی بود که با توجه به اینکه در بیشتر فیلمهای ایرانی از موسیقی کلاسیک استفاده میشود، اگر اصل موزیک در دسترس نبود، از کارهای کلاسیک دیگر مثل آن استفاده میشد، ولی هرچه جلوتر آمدیم، دسترسی به موسیقی هم کاملا سادهتر بود و با استفاده از منابع موجود یا حتی آرشیو خود آهنگساز، موسیقی خود فیلم را در طول برنامه استفاده میکردیم.
وی در پایان با استفاده از جایگزین موسیقیها با تصمیم تهیهکننده برنامه اشاره میکند و میافزاید: از آنجا که برخی موسیقی فیلمهای منتخب شهر فرنگ جزو خاطرهانگیزترین موسیقیهای دوره اول برنامه بوده، اگر نمیتوانستیم به اصل آنها دسترسی داشته باشیم یا اینکه مجبور بودیم به دلایلی آن موسیقی را جایگزین کنیم، کار کمی مشکل میشد، مجبور بودیم با همکاری عوامل دیگر بخصوص تصمیم تهیهکننده به گونهای عمل کنیم تا اصل موضوع یعنی فیلم تحت تاثیر قرار نگیرد و بتوانیم دقیق سوژه را بررسی کنیم.
جوابی قانع کننده برای سئوالات شنوندگان
قاب کوچک از رادیو جوان و حاضرجوابی هایش برایتان می گوید
همه ما دغدغه ها و درددلهایی داریم که علاقمندیم با یکی از دوستان و افراد مورد اعتمادمان آن را در میان بگذاریم و برای یافتن راه چاره یا حداقل سبک شدن دلمان از دیگران کمک بگیریم، شاید هم جزو آن دسته افراد باشیم که به توصیه دوستان برای رفع مشکل به یکی از مراکز مشاوره مراجعه کرده باشیم و به مشاوره های آن مرکز جامه عمل پوشانده باشیم تا بتوانیم مدیریت دیگر امور را به دست بگیریم.
اما هستند بسیاری از افراد که بنا به هر دلیل هیچ علاقه ای به برملا شدن رازشان ندارند و مراجعه به مراکز مشاوره هم زیاد براین مقرون به صرفه نیست در حالی با تمام وجود به دنبال یافتن پاسخ مناسبی برای درگیری ذهنی خود هستند تا بتوانند از قید و بندهایی که به این واسطه برذهنشان زده شده راهایی یابند. که درنهایت هم بنا به هزار یک دلیل شخصی و اجتماعی از این امر منصرف شده و این مشکل را در گوشه ای از دل یا ذهنشان مدفون کرده و با حال و روزی ناخوش به باقی راه زندگی ادامه می دهندیا اینکه پس از کشیدن چند «آه» از اعماق وجود سعی می کنند این موضوع را کلا فراموش کنند.
این درحالی است که با ابتکاری جالب است که رادیو جوان با درنظر گرفتن این معضل در میان اقشار مختلف جامعه این نیاز را پاسخ داده و با «حاضرجواب» برنامه ای زنده که هر روز از شنبه تا چهارشنبه از ساعت 16 تا 16.20 می شود ، وارد میدان شده تا در کنار دیگر برنامه های مشاوره ای صدا و سیما بتواند به اقشار مختلفی کمک برساند.
در این زمینه سعید معدن کن مدیر گروه جوان و جامعه رادیو جوان و مدیر برنامه حاضر جواب به قاب کوچک می گوید: هرچند بنا به تعریف این شبکه رادیویی در رسانه ملی ایران برای اقشار جوان است و طبق اصول نهایتا باید تا سنین حدود 35 سالگی را مخاطبان خاص خود برای تولید برنامه درنظر بگیریم اما همانطور که می دانید کارکرد رسانه ها در حوزه های مخلفت معمولا قابل دسته بندی نیست حتی اگر شما به دنبال مخاطبانی با سنین خاص باشید .
بنابراین ما در رادیو جوان کمی تعاریف را تغییر داده ایم و هرکس که دلی و روحیه ای جوان داشته باشد را جزو مخاطبان خود درنظر گرفته ایم و به دنبال تهیه برنامه برای آنها هستیم از این رو مخاطبان رادیو جوان از 9 سال تا 90 سال در نظر گرفته شده اند که طیف قابل تاملی از شنوندگان است.
این مدیر رسانه ای ضمن تاکید بر اهمیت پرمخاطب بودن شبکه رادیویی جوان در ادامه می افزاید: با درنظر گرفتن گروه کثیری از اقشار مختلف جامعه به عنوان مخاطب شبکه بدون تردید می توانستیم درباره موارد و مسایلی مختلفی هم برنامه سازی کنیم و با توجه به نیازهای جامعه گام برداریم که یکی از موارد مورد نیاز جامعه امروزی ما برنامه ای در قالب مشاوره یا هم فکری بود.
مدیر گروه جوان و جامعه رادیو جوان بااشاره به میانگین سنی پایین جامعه ایران به نیازهای مشاوره ای متفاوت در میان افراد جامعه اشاره می کند و می افزاید: ذهن پویا و خلاق جوانان بدون تردید گاهی اوقات با موارد و مسایل غیر قابل درکی مواجه می شود که نیازمند هدایت و مشاوره است و از آنجا که گاهی اوقات برخی موارد از ذهن این گروه نمی تواند در کانون گرم خانواده مطرح شود به دنبال راهکاری خارجی از منزل خواهد بود که همین امر گاهی باعث بروز اتفاقات تلخی شده اما در صورتی که رسانه ها بتوانند متناسب با این نیاز آن را به خود جذب کنند بدون تردید با استفاده از مشاوره ها و کارشناسی های دقیق می توان بسیاری از سئوالات یا حتی گرفتاری ذهنی اقشار مختلف جامعه را برطرف کرد و آنها را به روند اصلی زندگی خود بازگرداند.
معدن کن ضمن تاکید بر نامحدود بودن مخاطبان این شبکه رادیویی می گوید: از آنجا که اساسا رادیو جوان مخاطب مهور تعریف شده و کارش را آغاز کرده می توان به اینده برنامه هایی مثل «حاضر جواب» امیدوار بود برنامه هایی که با استفاده از این جنبه رادیو جوان می توانندگروه کثیری از شنوندگان را به خود جلب کنند و در راستای برطرف کردن برخی مشکلات آنها گام بردارد.
سعید معدن کن با تاکید بر هدایت ذهن خلاق و سرکش جوانان جامعه از طریق رسانه ها می گوید: هرچند ما اعتقاد داریم جامعه هدف ما یا همان مخاطبان ما هرگز گروه خاصی از جامعه نیستند اما با توجه به جوان بودن جامعه کشورمان یا خود جوانان شنوندگان ما هستند یا خانواده های آنها و همانطور که می دانید یکی از ویژگی های دوران نوجوانی و جوانی اعتراض، طغیانگری و نقد است که نمی توان هرگز آنها را انکار کرد به همین دلیل بدون تردید اما و اگرهای فراوانی در میان این قشر از جامعه وجود دارد که باید به آنها رسیدگی کرد و نمی توان برای آنها محدودیت قایل شد.
بنابراین با توجه به جلساتی که همراه با عوامل و مدیر شبکه داشتیم ایشان به ما اجازه دادند تا با توجه به اهمیت هدایت ذهن پویای جوانان کمترین خطوط قرمز را در این برنامه درنظر بگیریم البته اصلا به این معنی نیست که هر سئوال یا هر موضوعی در برنامه حاضر جواب قابل بحث و بررسی است اما سعی کردیم حتی در برخی موارد آنها را به نوعی مطرح کنیم که به مقصود خودمان رسیده باشیم.
این مدیر رسانه ای می افزاید: به همین دلیل هرگز نمی توان با چشم پوشی از واقعیات جامعه آنها را پنهان کرد درحالی که با توجه به طرح برنامه حاضر جواب می توان آنها را با رعایت اصول و مبانی رسانه ای در رادیو جوان مطرح و درباره آنها برنامه ساخت تا خود مخاطبان یا کسانی که با این مشکل درگیر بودند به ما پاسخ مناسب بدهند تا جامعه بتوانند درباره آن برنامه ریزی کنند.
این درحالی است که سمانه مبلغ حسینی مشاور محتوایی برنامه (سردبیر) و گوینده « حاضر جواب» ضمن اشاره به طرح اولیه این برنامه می گوید: من از همان اولین روزهایی که به عنوان گوینده کار خود را در رسانه ملی شروع کردم قصد داشتم برنامه سازی کنم و نمی خواستم صرفا برنامه ای از روی ورقه هایی که به من می دانند اجرا داشته باشیم. به همین دلیل شروع به تحقیق و بررسی نیاز جامعه برای برنامه سازی کردم و از آنجا که به مسایل اجتماعی علاقه بسیار زیادی داشتم جای خالی برنامه ای شخصیت محور و تعاملی را خالی دیدم و با توجه به پرمخاطب بودن شبکه رادیویی جوان ، پس از بررسی های دقیق و مشاوره های متفاوت تصمیم به ارایه طرح ساخت و تولید این برنامه زنده را به شبکه رادیویی جوان دادم. اما از آنجا که خودم به عنوان گوینده این برنامه هستم باید برای اجرای برنامه از همکاران دیگری کمک می گرفتم که به همین دلیل از حضور سولماز ادیبی و سیروس رجبی به عنوان هماهنگی و تهیه کننده استفاده می کنم و دربخش نویسندگی از کمک مینو فلاحی کمک می گیریم.
این گوینده و سردبیر رادیو جوان با تاکید بر تعاملی بودن این برنامه تصریح می کند: من از همان روز اول قصد داشتم مخاطبان برای من تعیین مسیر کنند و آنها جودشان را جزئی از برنامه بدانند تا از این طریق بتوانم تاثیرگذاری بیشتری در میان آنها داشته باشم به همین دلیل قبل از آغاز برنامه سعی کردیم با استفاده از قدرت رسانه ها ذهن مخاطبان را با اصل کار آشنا کنیم بطور کلی من قصد داشتم به مخاطبان بگویم چطور می توانند از برنامه حاضر جواب سئوال کنند و چگونه باید برای رسیدن به نتیجه ای مطلوب با یکدیگر مشارکت داشته باشند.
مبلغ حسینی درباره اولین سوژه برنامه حاضر جواب به قاب کوچک می گوید: برای اینکه بتوانم در میان مخاطبان برنامه را کاملا معرفی کنم می باید اولین سوژه را به گونه ای انتخاب می کردم که علاوه بر سنت شکنی در این گونه برنامه می توانستم توجه مخاطبان را نیز به برنامه جلب کنم به همین دلیل تصمیم گرفتم اولین برنامه را با سوژه رانندگی بانوان انتخاب کنم و از مخاطبان برنام پرسیدم چرا برخی از آقایان فکر می کنند بانوانان رانندگان خوبی نیستند و نباید به آنها گواهینامه رانندگی داده شود.
سردبیر برنامه حاضر جواب در ادامه می گوید: برای شروعی دلچسب یکی از همکاران گزارشگر را روانه کوچه و خیابان کردم و در شرایط مختلف اقدام به ضبط گزارش از واکنش های مردم کردم در خرابکاری های ساختگی برخی مردم با آرامش راننده که در واقع همکارم بود را راهنمایی می کردند و گروهی هم که خودتان می دانید حتی سعی کردم جملات نامربوط را هم در برنامه پخش کنم در اواخر برنامه بود که تماس ها شروع شد و تا امروز که خودتان در می بینید.
مبلغ حسینی با اشاره به مدت کوتاه بیست دقیقه ای برنامه می گوید: هرچند مدت زمان برنامه حاضر جواب تنها بیست دقیقه در روز است اما باور کنید در همین مدت کوتاه توانسته ایم کارهای بسیار بزرگی انجام دهیم چه درباره فرهنگ سازی و چه درباره مشاوره با جوانان و چه درباره سرمایه گذاری های خرد و کلان.
وی در ادامه با اشاره به اهمیت پیگیری و طرح سوژه های اجتماعی و سنت شکنی در رسانه ها می گوید: شاید در نگاه اول مطرح کردن مسایلی هم چون طلاق، افسردگی، فرار دختران ، قاچاق دختران، تجاوز ، کودک آزاری ، نامادری ، افسردگی بعد از زایمان ، بدحجابی یا حتی چشم چرانی و ... مواردی باشند که نباید در رسانه ها به آن پرداخته شود که به قول معروف سیاه نمایی است اما نباید فراموش کرد که اگر این موارد با توجه به اصول علمی مطرح نشوند ممکن است بسیاری از اقشار مختلف جامعه بخصوص جوانان در خطر باشند؛ از این رو با توجه به همکاری های گسترده مسئولان و مدیران با این برنامه توانستیم تاکنون به اهداف خود برسیم.
مشاور محتوایی برنامه برنامه زنده رادیویی حاضر جواب درباره پیگیری سوژه های برنامه نیز اینگونه توضیح می دهد که با توجه به سئوال هایی که از طریق سایت رادیو جوان به برنامه حاضر جواب می رسد تلاش می کنم شخصا موضوع را پیگیری کنم تا در نهایت آن را به نتیجه برسانم به عنوان مثال در یکی از موارد اخیر دخترخانمی به هر دلیل از منزل فرار کرده بود که پس از یک ماه و نیم تلاش آن را در یکی از شهرستان های شمالی کشورمان یافتم هرچند روند رسیدن به وی بسیار سخت بود چون فقط یک آدرس آنهم از ایام بسیار گذشته در اختیار داشتیم اما در نهایت با پیدا کردن این دختر در شهرستان یاد شده و ارتباط تلفنی وی با پدر و مادرش به صورت زنده در برنامه توانستیم خانواده وی را متقاعد کنیم دوباره پذیرای این نوجوان باشند .
مبلغ حسینی در ادامه می گوید بطور کلی من به برنامه حاضر جواب همانند فرزند خودم عشق می ورزم و برای آن زمان می گذارم اما به هر حال من هم انسان هستم و گاهی اوقات به دلیل فشردگی و زنده بودن آن احساس خستگی یا گرفتگی می کنم که در نهایت با نتایج مثبت برنامه آنها برطرف می شود.
از سوی دیگر سیروس رجبی تهیه کننده این برنامه درباره روند انتخاب سوژه های برنامه نیز به قاب کوچک می گوید: از آنجا که بسیاری از مردم و مخاطبان برنامه خودشان طراح موضوع حاضر جواب هستند با توجه فراگیر بودن و مشترک بودن مسایل مطرح شده برنامه ها را تدارک می بینیم و درباره آنها با کارشناسان مورد تایید رسانه ملی به بحث و گفت و گو می نشینیم. اما از آنجاکه بحث اعتیاد و حواشی آن متاسفانه فراوان است روزهای شنبه هر هفته را به این سوژه اختصاص داده ایم و هر هفته در این زمینه سخن خواهیم گفت اما دیگر موارد را سعی می کنیم یکی یا دو روز ابتدای هفته درباره آنها با مردم و مخاطبان سخن بگوییم در روزهای پایانی هفته با استفاده از نظرات کارشناسان آن را جمع بندی کنیم.
رجبی بااشاره به مخاطب محور بودن برنامه حاضر جواب درباره راههای مشارکت مردم در این برنامه میگوید: با توجه به امکانات موجود مخاطبان می توانند از سه طریق پیامک، تلفن و اینترنت با برنامه حاضرجواب ارتباط برقرار کنند بنابراین تلفن های 22040000 و 22050952 و پیامک 30000881 به همراه وب سایت www.soal.radiojavan.ir در اختیار آنهاست که می توانند سئوال ها و مشکلات خود را با برنامه حاضرجواب مطرح کرده تا با آنها ارتباط برقرار کنیم.
وی در ادامه به اهمیت اعتماد مخاطبان برنامه به حاضر جواب اشاره می کند و می افزاید: همانطور که می دانید موضوع برنامه مربوط به مشکلات و معضلات اقشار مختلف جامعه از اقتصادی تا مسایل خانوادگی است. بنابراین از همان ابتدا همه ما بخصوص سردبیر برنامه تلاش کردیم با ارایه راهکارهای علمی و عملی درباره مشکلات و معضلات مطرح شده در برنامه از سوی مخاطبان با استفاده از نظرات کارشناسان مورد تایید سازمان و البته فرهیخته متناسب با موضوع برنامه استفاده می کنیم بنابراین خانواده ها یا بطور کلی مخاطبان برنامه با اعتماد کامل با ما دردل می کنند و مسایل خود را مطرح می کنند چون روند و سابقه برنامه اینگونه بود که همه به نتیجه مناسب و مفیدی رسیده اند که کارنامه ای خوب برای دست اندرکاران حاضر جواب است.
سولماز ادیبی دیگر تهیه کننده حاضر جواب نیز ضمن اشاره به ریتم های متفاوت برنامه با توجه به سوژه هایش به قاب کوچک می گوید: همانطور که می دانید یکی از راهکارهای مورد استفاده تهیه کنندگان در برنامه های زنده رادیویی استفاده از موسیقی های متناسب با موضوع و حال و هوای برنامه است که در این مورد چون سوژه های حاضرجواب بسیار متنوع است باید با استفاده از موسیقی های متفاوت بتوانیم ارتباط هرچه بیشتری میان مخاطبان و برنامه ایجاد کنیم .
این تهیه کننده رادیو به تعداد بسیار زیاد تلفن های شنوندگان به استودیوی رادیو جوان اشاره می کند و می افزاید: همانطور که دیگر همکاران من درباره ارتباط با اقشار متفاوت جامعه در این برنامه اشاره کردند حاضر جواب برنامه ای بسیار محبوب میان مخاطبان است به همین دلیل تلفن های زیادی از سوی شنوندگان داریم اما ممکن است گاهی اوقات امکان پخش زنده این تلفن ها بنا به دلایلی که خارج از عرف جامعه و سیاست های برنامه است نخواهیم بود پس از همین فرصت استفاده می کنم و از شنوندگان می خواهم با رعایت اصول و عرف جامعه متناسب با سوژه برنامه به استودیو تماس داشته باشند .