جاذبه‌های دیدنی خرمشهر

کسب و کار تاثیر رونق گردشگری در خرمشهر را بررسی می کند

هفته دفاع مقدس نزدیک است و هر ساله شاهد برپایی مراسمی با شکوه در این زمینه هستیم ، رژه های نظامی ، برنامه های مختلف تلویزیونی ، سرودهای حماسی یا هر برنامه دیگر اما دریغ از اینکه می توان با رشد و رونق صنعت گردشگری در مناطق جنگی این هفته را سراسر سال برگزار کرد و یاد و خاطره رشادت های جوانان رشید کشورمان همواره مقابل دیدگان گردشگران داخلی و خارجی زنده نگهداشت .

به هر حال وقتی خبر از جنگ و درگیری در گوشه و کنار دهکده جهانی می شنویم بی اختیار به یاد گریه های کودکان و خونریزی های فراوان در آن منطقه می افتیم ، اما وقتی صحبت از بازدید مناطق جنگی باشد شاید مسئله صورت دیگری به خود گرفته و کمی با اشتیاق برای دین آن مناطق که روزگاری شاهد درگیری و خونریزی های فراوان بوده گام برداریم.

به عنوان مثال بسیاری از ما وقتی نام ویتنام را می شنویم دقیقا تصویری که از مقابل چشمانمان عبور می کند همان تصویر یاد شده در بالاست و خون و آتش مقابل چشمانمان شعله می کشد که همگی یادآور فجایعی بزرگ در دوران زندگی بشر بوده اند و هم اکنون آرام و خاموش در گوشه ای از دهکده جهانی روزگار سپری می کنند اما با یک تفاوت عمده آنهم حضور گردشگران بسیار که با تعجب به آن اماکن می نگرند و به توضیحات تورگردان خود دقت می کنند.

هرچند مرور ناراحتی دیگران برای بسیاری از ما غیر قابل تحمل است و بی اختیار از آن می گذریم و سعی در فراموش کردنش داریم؛ اما هستند بسیاری که هر سال برای دیدن مناطق جنگی نقاط مختلف جهان بار سفر می بندند و برای زنده نگهداشتن یاد و خاطره مقاومت مردان و زنان آن کشور بخصوص هزینه می کنند.

به هر حال صنعت گردشگری با تمام سرعتی که به رشد خود ادامه می دهد همواره به دنبال یافتن سوژه های جدیدی برای جذب گردشگران سراسر جهان است و فعالان و دست اندرکاران دولتی و خصوصی آن هیچ فرصتی را برای رسیدن به اهداف خود دراین زمینه از دست نخواهند داد حتی اگر قصد بر رونق جاذبه ای باشد که روزی نمادی از خون و درگیری هموطنانشان بوده است.

شاهد مثال این موضوع را می توان در ویتنام دید که بسیاری از مناطق جنگی خود که روزگاری خون بسیاری از ویتنامی ها در آن ریخته شده را به موزه ای زنده تبدیل کرده و از حضور گردشگران همواره کسب درآمد می کند .

تمامی تونل های معروف مقاومت ارتش ویتنام که برای مقابله با  آمریکا حفر شده بود هم اکنون به جای عبور افسران و نظامیان ، محل عبور مرور گردشگران سراسر جهان در صلح و آرامش شده که هر گام از آنها باعث ایجاد رونق گردشگری در ویتنام می شود نه محاصره و جنگ، بد نیست بدانیم یک میلیون نفر از مناطق جنگی این کشور در سال 2012 میلادی بازدید کردند و اگر فرض کنیم هر گردشگر برای استفاده از این تور یک روزه گردشگری در ویتنام حدود 50 دلار هزینه کرده باشد شاهد رونق بسیار خوبی در اقتصاد گردشگری این منطقه جنگی خواهیم بود.

ژاپن ، لهستان یا حتی ایالات متحده آمریکا نیز در این زمینه فعالیت هایی انجام داده اند و نمادهایی از جنگ های گذشته را برای بازدید گردشگران وعلاقمندان آماده کرده اند تا در کمال صلح و آرامش از این مناطق که روزگاری محل جنگ و خونریزی بوده است کسب درآمد کنند .

اما ایران ما که پرونده هشت سال دفاع مقدس را در کارنامه خود دارد در این زمینه چه کرده و تا چه حد توانسته خاطرات تلخ و شیرین دفاع مقدس را با شیرینی درآمد صنعت گردشگری جایگزین کند؟ نمادی از مقاومت که می توان آن را به عنوان برترین موزه زنده دفاع مقدس ایران به جهانیان معرفی کرد هم اکنون در سکوت و گرفتاری های مختلف از جمله بیکاری جوانان رشیدش در چه حالی است؟

جای تردید نیست که هم اکنون به یاد خونین شهر یا همان خرمشهر با تمام خاطراتش خواهیم افتاد، شهری که ناگفته های بسیاری در دل داشته و می تواند میلیون ها نفر را از سراسر جهان برای شنیدن ناگفته هایش را به خود جلب کند.

ناگفته هایی که همواره سوژه اصلی تهیه فیلم ، سریال و کتابهای مختلف بوده اما مسئولین امر هنوز به جایگاه رشد و رونق صنعت گردشگری برای زنده نگهداشتن خاطره رشادت های جوانان ایرانی در این شهر

زیاد توجه نکرده اند. هرچند کاروان راهیان نور را در پیش زمینه ذهنی خود مرور می کنید اما سئوال اصلی اینجاست که آیا واقعا این کاروان برای رونق گردشگری منطقه یاد شده یا حتی مناطق جنگی دیگر کافی است و فرصت ایجاد اشتغال برای جوانان نسل جدید این شهرها را فراهم می کند و صنایع مربوط به گردشگری را به جنب و جوش هدایت می کند؟ سئوالی که پاسخ آن کلمی نگران کننده یا همان خیر خودمانی است.

اگر به این شهر که نماد مقاومت است سفر کنید هنوز می توانید بوی باروت و خاکستر جنگ را روی تمام بناها و سطح شهر احساس کنید حسی که از بی توجهی برخی مسئولین به پتانسیل موجود در کوچه و خیابان خونین شهر سخن می گوید . شهری که روزگاری نمادی از تولید و شادی در ذهن ما ایرانیان بود و بین خارجی ها نیز بسیار معروف بوده است ؛ امروز زیر چتر گرد و غبار ریزگردها بطور کلی به فراموشی سپرده شده است .

بندر خرمشهر، رودخانه کارون هرچند زخم های کاری بر تن دارند اما به عقیده بسیاری از دست اندرکاران و فعالان عرصه گردشگری امروز هم می توانند همانند قبل محلی برای شادی گردشگران و رونق اقتصادی برای ساکنان خود باشند .

مصطفی مطورزاده نماینده سابق مردم این شهر در مجلس شورای اسلامی در باره صنعت گردشگری این شهر می گوید: شرایط طبیعی و جغرافیایی خرمشهر از یک سو و همجواری آن با بزرگترین شهر عراق، خرمشهر را دارای موقعیت منحصر به فرد در زمینه گردشگری کرده است.

 وی می افزاید این شهر با داشتن آب و هوای خوب در هشت ماه از سال و طبیعت بسیار زیبا و عبور بزرگترین و تنها رودخانه ایران که امکان کشتی رانی در آن وجود دارد، می تواند یکی از قطب های اصلی گردشگری در ایران باشد. شرایطی که خرمشهر را قبل از جنگ به کانون توجه گردشگران ایرانی و غیر ایرانی مبدل کرده بود. اما امروز شرایط جنگ و پیامد های مخرب آن باعث شد تمام زیر ساخت ها از بین برود.

مطورزاده درباره زیرساخت های گردشگری خرمشهر می گوید: قبل از جنگ این شهر دارای پنج هتل خوب بوده است، اما هم اکنون حتی یک هتل هم ندارد و فقط به دو مسافرخانه کوچک اکتفا کرده. نکته جالب اینجاست که یکی از بزرگترین هتل های خرمشهر که در اثر جنگ از بین رفته هتل دولتی و متعلق به سازمان ایران گردی و جهانگردی سابق بود که این هتل هم بازسازی نشده است.

نماینده سابق مردم خرمشهر در باره سرمایه گذاری بخش خصوصی در این شهر معتقد است که به دلیل هزینه بالای بازسازی زیرساخت های گردشگری در خرمشهر هم اکنون نمی توان از بخش خصوصی انتظار مشارکت داشت بلکه می توان با حمایت دولت و ستاد مرکزی راهیان نور این مهم را به نتیجه رساند .

وی به پتانسیل بالای گردشگری دریایی در کارون و اروند اشاره می کند و می افزاید: به عنوان مثال می توان از وزارت نیرو که مسئول بازسازی این دو رودخانه است انتظار همکاری در زمینه رونق گردشگری دریایی در منطقه را داشت.

وی درباره گردشگری دریایی خرمشهر نیز می گوید: هرچند مطالعاتی انجام شده  و چند شرکت خصوصی برای این موضوع اعلام آمادگی کرده اند و نوروز 92 شاهد حرکت یکی دو قایق تفریحی در این دو رودخانه بودم اما هنوز فاصله بسیار زیادی تا استفاده واقعی از پتانسیل منطقه داریم که باید علاوه بر تبلیغات سیاست های تشویقی مناسبی برای رونق گردشگری در منطقه درنظر بگیریم.

مطورزاده تنها کاروان راهیان نور که وابسته به ارگان های نظامی کشور است را برای رونق گردشگری منطقه مناسب نمی داند و می افزاید: مردم ایران و سراسر جهان باید با توجه به امکانات و جاذبه هایی که در منطقه است خودشان آزادانه وارد منطقه برای بازدید از آن شوند نه اینکه در قالب کاروانهایی که گروهی خاص از سوی ارگانهای نظامی به منطقه می آیند. چون این کاروانها همه امکانات را همراه خود دارند و هیچ درآمدی برای کسبه محلی نخواهند داشت. به عقیده وی گردشگران عمومی داخلی و خارجی هستند که می توانند زمینه اشتغال جوانان منطقه و رونق اقتصادی را برای خرمشهر به ارمغان بیاورند نه کاروان های دولتی .

این کارشناس اقتصاد به نکته جالبی برای رونق گردشگری منطقه اشاره می کند و می گوید: همانطور که بسیاری از ارگان ها به زائران عراق و سوریه یارانه سفر پرداخت می کنند اگر بتوانند برای بازدید از خرمشهر هم یارانه درنظر بگیرند بسیاری از مردم کشورمان برای زنده نگهداشتن خاطرات گذشته و حال خود به خرمشهر سفر می کنند و با خود رونق اقتصادی منطقه را سوغات می آورند.

مطورزاده می افزاید همانطور که برای بیرون کردن دشمن از خاک کشورمان همگی بسیج شدیم هم اکنون هم برای رونق و بازسازی دوباره خرمشهر با شرایط قبل از جنگ آن می توانیم بسیج شویم و خرمشهر را با تمام امکانات قبلی خود بازسازی کنیم تا صنعت گردشگری در این منطقه ضامن درآمد جوانان جویای کارش باشد.

وی با اشاره به اینکه گردشگری خرمشهر می تواند ابعاد متعدد و تاثیر گذاری را روی پیشرفت شهر داشته باشد می افزاید: با رونق گردشگری علاوه بر این که ما پیامی از افتخار و عزت و سربلندی را به نسل های جدیدمان منتقل می کنیم می توانیم همزمان چندین صنعت را به تحرک وا داریم.

این نماینده سابق مجلس شورای اسلامی در پایان می گوید با پول دولت نمی توانیم خرمشهر را به روزهای اوجش برسانیم. اما اگر سالیانه دویست یا سیصد هزار نفر از گردشگران را به این شهر بکشانیم و آنها پولشان را در شهر خرج کنند، هم روی بحث ساخت و سازمان هتل و مهمانخانه تاثیر مثبت خواهد داشت و هم باعث پیشرفت مراکز خرید و تفریحی در شهر خواهد شد. اکنون که مستقیم به خرمشهر کمک نمی شود و بازسازی ها آنطور که باید و شاید صورت نمی پذیرد، حداقل از این جهت وارد شویم و به خرمشهر کمک کنیم.