هزینه‌های آژانس مسافرتی

بحث گردشگری و توسعه آن هم اکنون در کشورمان سر زبان ها افتاده و بسیاری را به خود مشغول کرده است، حال چه از گروه مسافران و ماجراجویان و چه از گروه سرمایه گذاران این صنعت اگر از مقوله سفر و ماجراجویی بگذریم، به سرمایه گذاری و توسعه زیرساخت های گردشگری خواهیم رسید؛ مبحثی که هم اکنون سوژه اصلی اکثر محافل اقتصادی و مدیریت ایران بوده است، اما باز هم اگر کمی ذره بین را جلوتر ببریم و فرصت های سرمایه گذاری را در این صنعت مفرح زیر آن بنگریم، درمی یابیم که یکی از آنها بیش از دیگران مورد توجه قرار گرفته و بیشترین علاقه سرمایه گذاری را به خود دیده است، به طوری که شاید در ذهن اکثر ما ایرانیان با شنیدن نام سفر و گردشگری، تصوری از یک دفتر خدمات گردشگری با کارکنانی آراسته و محیطی تمیز پیش چشم آید.

به عقیده بسیاری از کارشناسان و اهل فن، این اتفاق به این دلیل رخ داده که با توجه به شرایط جامعه، راحت ترین و کم سرمایه ترین کار در زمینه گردشگری، افتتاح یا راه اندازی دفاتر خدمات گردشگری یا همان آژانس های مسافرتی خدماتی است.

مراکزی که در تنظیم و تبادل گردشگر میان کشورمان و دیدنی های دیگر نقاط جهان، نقش عمده ای به دوش دارند و با سیاست هایشان می توانند کمک ارزنده ای به صنعت گردشگری ایران باستانی داشته باشند، اما اگر از بحث تعدد این آژانس ها و رشد قارچ گونه این مراکز در کشورمان به دلیل مدیریتی ناقص بگذریم به بحث شیرین افتتاح آژانس هواپیمایی یا دفاتر خدمات گردشگری خواهیم رسید؛ شیرینی که گاهی به دلیل ناواردی و ناآشنایی، کام برخی سرمایه گذاران را تلخ کرده و خاطره ای ناخوشایند از سفر و گردشگری هم در ذهن مسافرانشان و هم در ذهن خودشان به ثبت رسانده است.

از کجا شروع کنیم؟

قبل از هر چیز باید بدانیم که دفاتر گردشگری و خدمات مسافرتی در کشورمان معروف به بند «الف، ب و پ» هستند که هریک حوزه فعالیت مخصوص به خود را دارند، اما کامل ترین آنها که می تواند در همه حوزه ها فعالیت کند، مخصوص بند «پ» است که از صفر تا صد نحوه درخواست افتتاح این گونه مراکز را براساس قوانین مندرج در وب سایت سازمان میراث فرهنگی به عنوان سکاندار اصلی این کار می گویم، اما به یاد داشته باشید که همه راه ها به رم ختم می شود، اما در دنیای مجازی و از ابتدا تا انتهای کار شما با سازمان میراث فرهنگی سر و کار خواهیم داشت و باید از قوانین و دستورالعمل های آن بخوبی آگاهی داشته باشید.

شرایط و ضوابط افراد حقیقی

شرایط لازم جهت متقاضیان حقیقی تأسیس دفاتر خدمات مسافرتی و گردشگری بند (ب)

 موضوع بند (ب) از ماده یک آیین نامه نظارت بر تاسیس و فعالیت دفترهای خدمات مسافرتی، سیاحتی، جهانگردی و زیارتی:

«فعالیت در زمینه اخذ روادید، تنظیم و انجام مسافرت گروهی داخلی و خارجی، ذخیره مکان و هرگونه خدمات ایرانگردی و جهانگردی با رعایت قوانین و  مقررات سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری»

 متقاضیان دفاتر خدمات مسافرتی و گردشگری جهت ارائه درخواست خود ابتدا باید شرایط مندرج در ذیل را مطالعه و در صورت داشتن شرایط مذکور و  مدارک لازم جهت ارائه تقاضای خود اقدام نمایند.

■         تابعیت جمهوری اسلامی ایران

■         متدین به دین اسلام یا سایرادیان به رسمیت شناخته شده در قانون اساسی

■         عدم اعتیاد به موادمخدر بنا به تائید مراجع ذی صلاح

■         عدم سوء پیشینه کیفری

■         دارا بودن کارت پایان خدمت نظام وظیفه یا معافیت از آن برای متقاضیان مرد

■         نداشتن اشتغال دیگر که مانع فعالیت مورد نظر باشد

■         داشتن حداقل 25 سال سن

■         داشتن حداقل 3 سال سابقه کار مفید مرتبط با فعالیت مورد نظر و صلاحیت شغلی

■         جهت تائید سابقه فعالیت ارائه یکی از مدارک ذیل الزامی است:

■         تائیدیه پرداخت بیمه فعالیت مرتبط

■         تصویر قرارداد انجام کار مرتبط و فهرست پرداخت حقوق

 ضوابط کلی (ارائه مدارک زیر پس از موافقت با درخواست اولیه و نیز پس ازاعلام از سوی مرجع صدور مجوز الزامی است)

1ـ ارائه محل مناسب برای دفتر کاربا شرایط ذیل:

دارای مساحت بین 40 تا 70 مترمربع

دارای کاربری تجاری یا اداری

ارائه سند مالکیت یا اجاره نامه محضری

واقع در طبقه همکف ، اول یا دوم به تشخیص مرجع صدور مجوز، قابل دسترس و دید عموم

دارای سنخیت با دیگر صنوف مجاور

دارای تجهیزات و امکانات مناسب با نوع فعالیت با تائید مرجع صدور مجوز

2ـ معرفی مدیر فنی با شرایط ذیل:

تابعیت جمهوری اسلامی ایران

متدین به دین اسلام یا سایرادیان به رسمیت شناخته شده در قانون اساسی

عدم اعتیاد به موادمخدر بنا به تائید مراجع ذی صلاح

عدم سوء پیشینه کیفری

دارا بودن کارت پایان خدمت نظام وظیفه یا معافیت از آن برای متقاضیان مرد

نداشتن اشتغال دیگر که مانع فعالیت مورد نظر باشد

داشتن حداقل 25 سال سن

داشتن حداقل مدرک تحصیلی کارشناسی مورد تائید وزارت علوم ،تحقیقات و فناوری

داشتن حداقل 3 سال سابقه کار مفید مرتبط با فعالیت مورد نظر و صلاحیت شغلی

جهت تائید سابقه فعالیت ارائه یکی از مدارک ذیل الزامی است:

الف) تائیدیه پرداخت بیمه فعالیت مرتبط                   

ب) تصویر قراداد انجام کارمرتبط با دفاتر خدمات مسافرتی و گردشگری و فهرست پرداخت حقوق

آشنایی کامل به یکی از زبان های خارجی (ترجیحا انگلیسی)

ارائه گواهینامه فارغ التحصیلی از آموزشگاه ها و مراکز آموزش عالی و مدارس حرفه ای خدمات مسافرتی و سیاحتی -  جهانگردی یا مراکز آموزشی وزارتخانه های مرتبط

فعالیت اتباع خارجی در سمت مدیر فنی منوط به دارا بودن پروانه معتبر اشتغال و تائید صلاحیت فنی آنها به وسیله مرجع صادرکننده مجوز است.

توضیح: متقاضیان اخذ مجوز فعالیت  در صورت دارا بودن شرایط  فوق  می توانند به عنوان مدیر فنی همان دفتر تعیین شوند.

3ـ ارائه نام و نشان دفتر با شرایط ذیل:

دارای مفهوم متناسب با نوع فعالیت

از نام های غیر فارسی و غیرمتعارف نباشد

4ـ سپردن تضمین با شرایط ذیل:

حداقل 50 میلیون ریال به عنوان حسن انجام کار و تضمین تعهد

قابل افزایش با توجه به شاخص تورم اعلام شده از سوی بانک مرکزی ایران

تمامی مراحل از طریق سامانه  می بایست پیگیری شود و از مراجعه حضوری خودداری فرمایید. مراجعه حضوری خارج از درخواست مرجع صدو مجوز موجب لغو درخواست شما خواهد شد.

چگونه می توان برای برگزاری تورهای مسافرتی برآورد قیمت کرد؟

اگرچه این کار بظاهر کاری بسیار ساده به نظر می رسد و در ذهن بسیاری با داشتن هزینه ها می توان با افزودن مقداری به آن حاشیه سود مطمئنی را برای خود در نظر گرفت، اما عوامل و شریط خاصی در تعیین قیمت هزینه های تورهای داخلی و خارجی کاملا متفاوت است که اگر به عنوان یک آژانس دار قصد برگزاری تورهای گردشگری را دارید، باید به آنها توجه خاصی داشته باشید که در این مطلب ما آنها را به دو گروه تورهای خارجی و داخلی تفکیک می کنیم.

محاسبه هزینه تورهای خارجی

اگرچه یکی دو سال است که به دلیل نوسانات نرخ ارز و البته مشکل نقل و انتقال پول، شاهد تغییراتی در رشوه محاسبه قیمت تورهای گردشگری بوده ایم، اما اصول کار یکی است؛ به این صورت که یک دفتر خدمات گردشگری که مجاز به برگزاری تورهای خارجی است، با توجه به بازاریابی خود برای تورهای خارجی (اعزام تورهای خارجی) ابتدا با بررسی مقصد توسط کادر فنی خود، میزان هزینه های روزانه یک گردشگر را که شامل بلیت رفت و برگشت، هزینه اقامت، هزینه خورد و خوراک (در صورت داران بودن تور)، هزینه ترانسفر فرودگاهی، هزینه تورلیدرهای مقیم و موارد احتمالی دیگر قیمت پایه روزانه را محاسبه می کند که معمولا به نرخ دلار یا یکی از ارزهای معتبر بین المللی تعیین می شود و پس از آن با توجه به نیاز و توان مشتریان داخلی خود در دو یا سه بخش تورهای معمولی، لوکس و اکونومی اقدام به عقد قراردادهایی بلندمدت یا کوتاه مدت با کشور میزبان (هتل، شرکت هواپیمایی، شرکت حمل و نقل و گاهی مراکز خرید و تفریحی می کند) و پس از آن با محاسبه درصدی سود که گاهی حتی تا یکصد درصد در شرایطی خاص می رسد، این تور را در قالب پکیج های مختلف به همکاران یا مسافران ارائه می دهد. لازم به یادآوری است که این پیشنهاد اگر برای همکاران خود آژانس باشد و آنها به صورت نماینده وی اقدام به فروش تور کنند، مقداری پورسانت با توافق قبلی به آنها پرداخت خواهد شد، اما گاهی اوقات ما شاهد دست به دست شدن این پیشنهاد و واسطه گری در آن هستیم که در نهایت قیمت سفر را برای گردشگران افزایش می دهد که بحث در مورد آن از حوصله ما خارج است.

اما پدیده ای جالب به واسطه نوسانات نرخ ارز هم اکنون در تورهای خروجی کشورمان مشاهده شده است و آن دریافت بخشی از هزینه تور به صورت یکی از ارزهای معتبر جهان و بقیه به صورت ریالی است که سیاستی هوشمندانه از سوی مدیران آژانس ها جهت حفظ حاشیه امن قراردادهای خود با کشورهای خارجی بوده؛ به این صورت که گردشگران با پرداخت مبلغ ارزی تور درواقع هزینه خارجی خود را بدون افت و خیز به برگزارکننده پرداخته و بخش ریالی معمولا حاشیه سود آژانس است که قرار نیست به خارج از مرزها انتقال یابد.

اما بحث تورهای داخلی (آنهایی که وارد ایران می شوند)

هرچند مبنای کار تقریبا یکی است و سیاست های مشابهی در کار است، اما عطش ورود گردشگران و البته برخی سیاست های تشویقی دولت باعث شده تا مدیران آژانس های کشور گاهی اوقات بسیار انعطاف پذیرتر در این بخش عمل کنند. در این بخش هم آژانس دار با توجه به ارتباطاتی که با کشور بازار هدف خود دارد، ابتدا از توان مالی گردشگران آن منطقه مطلع شده و با توجه به خواسته های گردشگران آن کشور اقدام به ارائه پیشنهادهایی به همکاران خود در زمینه ارسال مسافر می کند. لازم به یادآوری است که طبق قوانین بسیاری از کشورها، آژانس های خارجی به صورت مستقیم نمی توانند برای فروش تور در بازار هدفشان اقدام کنند و باید این کار صرفا از طریق آژانس های معتبر محلی صورت گیرد. در این مورد هم بحث ایجاد حاشیه امن در سرمایه گذاری آژانس ها مطرح است و آنها سعی می کنند با عقد قراردادهای بلندمدت با مراکز اقامتی داخلی، حمل و نقل و دیگر موارد از اصل هزینه بکاهند تا با توجه به نوسانات نرخ ارز در حاشیه امن تری قرار گیرند، اما در این زمینه معامله پایاپای یکی از راهکارهای جالب و مطمئنی است که تا راه برخی از آژانس ها به آن پرداخته اند. این گونه که دو آژانس گردشگری با عقد قراردادی معمولا یک ساله متعهد می شود تعداد مشخصی گردشگر را برای یکدیگر با شرایطی مشخص و در کلاسی مشخص شده از نظر نوع خدمات و اقامتی که از قبل به تاکید دو طرف رسیده، بفروشد و هیچ پولی رد و بدل نکنند که این موضوع به جذابیت کشور میزبان برای هریک از طرفین بستگی دارد که چه تعداد گردشگر در مقابل چه تعداد گردشگر ورودی بین آنها رد و بدل شود.